Ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται άνετα και τρέχει σα νερό. Η συγγραφέας με γλαφυρό και παραστατικό τρόπο μας δίνει την εικόνα μιας οικογένειας που διαλύεται σιγά σιγά. Μπορεί η κεντρική ιστορία να φαίνεται παρατραβηγμένη, όμως μέσα από αυτήν μαθαίνουμε και διδασκόμαστε τη δύναμη της συγχώρησης και στην πίστη που έχει ο καθένας μας μέσα του.
Η ιστορία ξεδιπλώνεται με συνεχείς αναδρομές στο παρελθόν. Μαθαίνουμε για τη ζωή του μαθητή, για τη νοοτροπία του, για τις αντιδράσεις του σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που άλλα περιμένει από εκείνον. Ισορροπία σε αυτήν τη ζωή η μητέρα, που χάνει τον κόσμο κάτω από τα πόδια της τη νύχτα που εξαφανίζεται ο γιος της. Όλα ξεκινούν από τον κακό χαρακτήρα του πατέρα, ο οποίος, τελματωμένος στο γάμο του, περνά το χρόνο του με μια γυναίκα, την οποία δε διστάζει να εγκαταλείψει μόλις τη βαρεθεί. Εκείνη, για να τον εκδικηθεί, τα φτιάχνει με το γιο του, αλλά σε μια κακιά στιγμή, ο πατέρας τους πιάνει στα πράσα. Ο γιος φεύγει από το σπίτι, θυμωμένος από τη συμπεριφορά του πατέρα του κι όταν η ερωμένη του του αποκαλύπτει όλες τις πλευρές της ιστορίας, ο νεαρός εξαφανίζεται.
Η διάλυση της οικογένειας του νεαρού γίνεται οριστική, όταν ο πατέρας ξεσπά το θυμό του στη μητέρα και την καταγγέλλει στην αστυνομία ως ύποπτη για το φόνο του γιου τους! Ο αστυνόμος που αναλαμβάνει την υπόθεση κάνει τα πάντα για να αποδείξει την αθωότητα της γυναίκας, την οποία σιγά σιγά ερωτεύεται. Όλα φτάνουν σε ένα αίσιο τέλος, όταν ο γιος, χάρη στο Θεό, βρίσκει τη δύναμη και το κουράγιο να συγχωρέσει.
Αδύνατο λογοτεχνικά κείμενο, όμως τα μηνύματα της συγγραφέως είναι ξεκάθαρα και διαυγή και οι όμορφες εικόνες του εξωφύλλου και ιδίως του οπισθόφυλλου είναι αντιπροσωπευτικά της ατμόσφαιρας του βιβλίου.